นิทาน เรื่องนกกากับเหยือกน้ำ

         กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…  มีนกกาสีดำตัวใหญ่ตัวหนึ่งกำลังบินไปบินมา เพราะมันกำลังกระหายน้ำมาก ทันใดนั้น มันก็มองเห็นเหยือกน้ำขนาดใหญ่ใบหนึ่งวางอยู่  เจ้ากาจึงลงไปเพื่อจะดื่มน้ำ แต่น้ำในเหยือกมันมีเพียงก้นของเหยือกเท่านั้น

                    เจ้านกกาไม่รอช้า รีบดื่มน้ำนั้นทันที แต่นกกาไม่สามารถเอาปากจิกกินน้ำได้ เพราะน้ำในเหยือกนั้น มันอยู่ก้นเหยือกเกินไป เจ้านกกาก็พยายามหาวิธีว่าจะทำอย่างไรนะจึงจะได้กินน้ำในนั้นได้

                      เจ้านกกานั่งคิดอยู่นาน  ในที่สุดมันก็ร้องเดียงดังขึ้นว่า " ฉันรู้แล้ว ! " ทันใดนั้นเจ้านกกาก็นำก้อนหินมาใส่ในเหยือก ทำให้น้ำในเหยือกเอ่อสูงขึ้นมานิดนึง  เจ้านกกาเห็นดังนั้น ก็เอาก้อนหินใส่เข้าไปอีก น้ำในเหยือกก็สูงขึ้นอีก เจ้านกกาก็เอาก้อนหินหย่อนใส่ลงไปอีกเรื่อยๆ

                    ในไม่ช้า น้ำในเหยือกเริ่มล้นขึ้นมาจนถึงปากเหยือก คราวนี้แหละ เจ้านกกาจะได้กินน้ำในเหยือกนี้ซะที  ในที่สุดเจ้านกกาก็ได้ดื่มน้ำสมใจ เพราะสมองอันชาญฉลาดของมัน

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  

     - จงใช้สติปัญญาในการแก้ปัญหา

     - ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

จัดทำโดย

นางสาวนันทนิจ  ดาบพิมพ์ศรี  ห้อง 4  เลขที่  3  ID: 553011510623 สาขาสังคมศึกษา

นางสาวพรสุดา  ทิพย์คำมี       ห้อง 4  เลขที่  4  ID: 553011510631 สาขาสังคมศึกษา