เจ้านกกาไม่รอช้า รีบดื่มน้ำนั้นทันที แต่นกกาไม่สามารถเอาปากจิกกินน้ำได้ เพราะน้ำในเหยือกนั้น มันอยู่ก้นเหยือกเกินไป เจ้านกกาก็พยายามหาวิธีว่าจะทำอย่างไรนะจึงจะได้กินน้ำในนั้นได้
เจ้านกกานั่งคิดอยู่นาน ในที่สุดมันก็ร้องเดียงดังขึ้นว่า " ฉันรู้แล้ว ! " ทันใดนั้นเจ้านกกาก็นำก้อนหินมาใส่ในเหยือก ทำให้น้ำในเหยือกเอ่อสูงขึ้นมานิดนึง เจ้านกกาเห็นดังนั้น ก็เอาก้อนหินใส่เข้าไปอีก น้ำในเหยือกก็สูงขึ้นอีก เจ้านกกาก็เอาก้อนหินหย่อนใส่ลงไปอีกเรื่อยๆ
ในไม่ช้า น้ำในเหยือกเริ่มล้นขึ้นมาจนถึงปากเหยือก คราวนี้แหละ เจ้านกกาจะได้กินน้ำในเหยือกนี้ซะที ในที่สุดเจ้านกกาก็ได้ดื่มน้ำสมใจ เพราะสมองอันชาญฉลาดของมัน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
- จงใช้สติปัญญาในการแก้ปัญหา
- ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
จัดทำโดย
นางสาวนันทนิจ ดาบพิมพ์ศรี ห้อง 4 เลขที่ 3 ID: 553011510623 สาขาสังคมศึกษา
นางสาวพรสุดา ทิพย์คำมี ห้อง 4 เลขที่ 4 ID: 553011510631 สาขาสังคมศึกษา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น